ตำนานบาสเก็ตบอล Michael Jordan ผู้ได้รับรางวัล MVP Award 5 ครั้ง

ไมเคิล จอร์แดน ไอคอนบาสเก็ตบอลขายการถือหุ้นส่วนใหญ่ของเขาอย่างเป็นทางการในทีม Charlotte Hornets NBA เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม ทีมถูกขายในราคาประมาณ 3 พันล้านดอลลาร์ ซึ่งมากกว่า 10 เท่าของมูลค่า 275 ล้านดอลลาร์ที่จอร์แดนซื้อมาในปี 2010 Hornets เข้ารอบตัดเชือกเพียง 3 ครั้ง ครั้งภายใต้การนำของจอร์แดน “ฉันตื่นเต้นกับอนาคตของทีม และจะสนับสนุนองค์กรและชุมชนต่อไปในบทบาทใหม่ของฉันในอีกหลายปีข้างหน้า” จอร์แดนซึ่งถือหุ้นส่วนน้อยในแฟรนไชส์กล่าว

ไมเคิล จอร์แดน คือใคร?

Michael Jordan เป็นอดีตนักบาสเก็ตบอลอาชีพ นักกีฬาโอลิมปิกชาวอเมริกัน นักธุรกิจ และนักแสดง ถือเป็นหนึ่งในผู้เล่นบาสเก็ตบอลที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา เขาครองกีฬานี้ตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 1980 ถึงปลายทศวรรษที่ 1990 จอร์แดนนำทีมชิคาโกบูลส์คว้าแชมป์ NBA 6 สมัย และได้รับรางวัล MVP ของลีก 5 ครั้ง ด้วย MVP ประจำฤดูกาล 5 รายการ และ MVP ของ All-Star 3 รายการ ทำให้ Jordan กลายเป็นผู้เล่นที่ได้รับการตกแต่งมากที่สุดใน NBA

ข้อมูล
ชื่อเต็ม: ไมเคิล เจฟฟรีย์ จอร์แดน
เกิด: 17 กุมภาพันธ์ 2506
บ้านเกิด: บรุกลิน นิวยอร์ก
คู่สมรส: ฮวนนิตา วานอย (2532–2549), อีเวตต์ ปรีเอโต (2556–ปัจจุบัน)
เด็ก: เจฟฟรีย์ มาร์คัส จัสมิน อิซาเบล และวิกตอเรีย
สัญญาณโหราศาสตร์: ราศีกุมภ์

ชีวิตในวัยเด็กและครอบครัว

Michael Jeffrey Jordan เกิดเมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2506 ที่เมืองบรุกลิน รัฐนิวยอร์ก Deloris แม่ของเขาเป็นพนักงานธนาคารซึ่งเขียนหนังสือหลายเล่มตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เจมส์ พ่อของเขาเป็นพนักงานซ่อมบำรุงที่ผันตัวมาเป็นผู้จัดการที่บริษัท General Electric จอร์แดน ลูกคนที่สี่ของเดโลริสและเจมส์ มีพี่น้องสี่คน: เจมส์ จูเนียร์ (รู้จักกันในชื่อรอนนี่), เดโลริส, แลร์รี และโรสลิน

จอร์แดนเติบโตในวิลมิงตัน รัฐนอร์ทแคโรไลนา พัฒนาความสามารถในการแข่งขันตั้งแต่อายุยังน้อย เจมส์เป็นคนแนะนำไมเคิล ลูกชายของเขาให้รู้จักเบสบอล และสร้างสนามบาสเก็ตบอลที่สนามหลังบ้านของพวกเขา Michael ยกย่อง Larry น้องชายของเขาเป็นไอดอล และทั้งสองมักจะเล่นตัวต่อตัวในตอนกลางคืน ไมเคิลต้องการชนะทุกเกมที่เขาเล่น

จอร์แดนเข้าเรียนที่ Laney High School ในวิลมิงตัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาได้รับมอบหมายให้เข้าร่วมทีมบาสเก็ตบอลตัวแทนของโรงเรียนในฐานะนักเรียนชั้นปีที่สอง—ตอนนั้นเขายังสูงไม่ถึง 6 ฟุต—ก่อนที่จะพัฒนาเป็นหนึ่งในผู้คัดเลือกชั้นนำของประเทศ

ระหว่างแคมป์บาสเก็ตบอลในฤดูร้อนปี 1980 จอร์แดนได้รับความสนใจจาก Dean Smith หัวหน้าโค้ชระดับตำนานแห่งมหาวิทยาลัย North Carolina ที่ Chapel Hill และทีมงานของเขา เขาลงนามในหนังสือแสดงเจตจำนงกับโรงเรียนในปี พ.ศ. 2524

วิทยาลัยอาชีพ

จอร์แดนลงทะเบียนเรียนที่ North Carolina ในปี 1981 และในไม่ช้าก็กลายเป็นสมาชิกคนสำคัญของทีมบาสเก็ตบอลของมหาวิทยาลัย UNC ชนะการแข่งขันชิงแชมป์ NCAA Division I ในปี 1982 โดยจอร์แดนทำคะแนนในตะกร้าสุดท้ายที่จำเป็นเพื่อเอาชนะมหาวิทยาลัยจอร์จทาวน์ เขายังได้รับเลือกให้เป็นผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีของ NCAA College ในปี 1983 และ 1984

จอร์แดนออกจากวิทยาลัยหลังจากปีแรกเพื่อเข้าร่วม NBA ในปี 1984 ในปี 1986 จอร์แดนสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาภูมิศาสตร์ในขณะที่เขายังคงเล่นบาสเก็ตบอลอย่างมืออาชีพ

อาชีพบาสเก็ตบอลมืออาชีพ

จอร์แดนสูง 6 ฟุต 6 ฟุตเริ่มเล่นบาสเก็ตบอลอาชีพเมื่อเขาถูกทีมชิคาโก บูลส์เรียกตัวในปี 1984 เขาเป็นตัวเต็งอันดับสามรองจากฮาคีม โอลาจูวอนซึ่งฮุสตัน ร็อกเก็ตส์เลือกก่อน และแซม โบวี่ที่ถูกเลือกโดยเดอะ พอร์ตแลนด์ เทรลเบลเซอร์ส ; ร่างยังนำเสนอผู้เล่นในตำนานอย่าง John Stockton และ Charles Barkley

ในไม่ช้าจอร์แดนก็พิสูจน์ตัวเองในศาล เขาช่วยให้บูลส์เข้ารอบตัดเชือกและทำคะแนนเฉลี่ย 28.2 คะแนนต่อเกมในฤดูกาลนั้น สำหรับความพยายามของเขา จอร์แดนได้รับรางวัล NBA Rookie of the Year และได้รับเลือกให้เข้าร่วมการแข่งขัน All-Star

แม้ว่าฤดูกาลที่สองของเขาจะเสียไปด้วยอาการบาดเจ็บ แต่เขาก็สร้างผลงานใหม่ในสนามได้ในช่วงฤดูกาล 1986-87 เขากลายเป็นผู้เล่นคนแรกนับตั้งแต่ Wilt Chamberlain ที่ทำคะแนนได้มากกว่า 3,000 คะแนนในฤดูกาลเดียว ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 ชิคาโก บูลส์กลายเป็นพลังที่ต้องคำนึงถึงอย่างรวดเร็ว และจอร์แดนก็เป็นส่วนสำคัญในความสำเร็จของทีม

Bulls ผ่านเข้ารอบ Eastern Conference Finals ในปี 1990 และคว้าแชมป์ NBA ครั้งแรกในปีถัดมาด้วยการเอาชนะ Los Angeles Lakers ตอนนั้นจอร์แดนเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องความเป็นนักกีฬาที่เหนือกว่าในสนามและความสามารถในการเป็นผู้นำของเขา

ในปี 1992 Chicago Bulls เอาชนะ Portland Trail Blazers เพื่อคว้าแชมป์ NBA สมัยที่สอง ทีมคว้าแชมป์สมัยที่สามในปีถัดมา ครองแชมป์โลกบาสเก็ตบอล

หลังจากพ่อของเขาเสียชีวิตในปี 1993 และเลิกเล่นเบสบอลไมเนอร์ลีกได้ไม่นาน จอร์แดนกลับมาที่สนามบาสเก็ตบอลและทีมบูลส์ในเดือนมีนาคม 1995 เขากลับมาแข็งแกร่งยิ่งขึ้นในปีถัดมา เฉลี่ย 30.4 แต้มต่อเกมเพื่อนำทีมบูลส์ไปสู่จุดนั้น – บันทึกชัยชนะในฤดูกาลปกติ 72 ครั้งก่อนที่พวกเขาจะเอาชนะ Seattle SuperSonics เพื่อชิงแชมป์ NBA

ชิคาโกเกือบจะเทียบเท่าสถิติของปีที่แล้วด้วยการชนะ 69 ครั้งในปี 1996-97 ซึ่งเป็นฤดูกาลที่จบลงด้วยการชนะเกมที่ 6

ยูทาห์ แจ๊ส ในรอบชิงชนะเลิศ NBA ทั้งสองทีมเผชิญหน้ากันอีกครั้งเพื่อชิงแชมป์ในปี 1998 โดยจอร์แดนเป็นฝ่ายชนะในเกมที่ 6 คว้าแชมป์สมัยที่ 6 และเป็นรายการสุดท้าย นอกจากแหวนทั้ง 6 วงแล้ว จอร์แดนยังได้รับรางวัล MVP ลีกทั้ง 5 รางวัลกับชิคาโกอีกด้วย

หลังจากเลิกเล่นบาสเก็ตบอลครั้งที่สองในปี 2542 จอร์แดนเข้าร่วม Washington Wizards ในปี 2543 ในฐานะเจ้าของส่วนหนึ่งและเป็นประธานฝ่ายปฏิบัติการบาสเก็ตบอล ในฤดูใบไม้ร่วงปี 2544 จอร์แดนได้สละบทบาทเหล่านี้เพื่อกลับสู่ศาลอีกครั้ง เขาเล่นให้กับ Wizards ในสองฤดูกาลสุดท้ายของ NBA

หมายเลขเสื้อของจอร์แดน

จอร์แดนมีชื่อเสียงมากที่สุดจากการสวมเสื้อหมายเลข 23 ตลอดเส้นทางอาชีพของเขา ครั้งหนึ่งเขาเคยบอกว่าตัวเลขนี้อ้างอิงถึงพี่ชายแลร์รี่ เนื่องจากเป็นตัวเลขประมาณครึ่งหนึ่งของโรงเรียนมัธยมหมายเลข 45 ของพี่ชายคนโต

จอร์แดนสวมหมายเลข 45 เมื่อกลับมาเล่น NBA ในปี 1995 เนื่องจากหมายเลข 23 เป็นหมายเลขที่พ่อผู้ล่วงลับรู้จักเขา และเขาต้องการเริ่มต้นใหม่ ซึ่งกินเวลาเพียงไม่กี่เดือนก่อนที่จอร์แดนจะเปลี่ยนกลับไปเป็น 23 คนในรอบตัดเชือกปี 1995

จอร์แดนสวมเสื้อหมายเลข 12 ในเกมหนึ่งเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2533 เนื่องจากเสื้อของเขาถูกขโมยไป บูลส์ไม่มีตัวสำรองและพยายามหาเสื้อเบอร์ 23 บนอัฒจันทร์ที่เหมาะกับจอร์แดนแต่ทำไม่ได้ การเปลี่ยนแปลงชั่วคราวไม่ส่งผลกระทบต่อฟอร์มการเล่นของเขา เนื่องจากจอร์แดนได้ 49 คะแนนจากการแพ้ออร์แลนโด แมจิก

โอลิมปิก

ในช่วงฤดูร้อนปี 1984 จอร์แดนปรากฏตัวครั้งแรกในกีฬาโอลิมปิกในฐานะสมาชิกทีมบาสเก็ตบอลโอลิมปิกของสหรัฐอเมริกา ทีมมือสมัครเล่นระดับวิทยาลัยคว้าเหรียญทองจากการแข่งขันในปีนั้น ซึ่งจัดขึ้นที่ลอสแองเจลิส

ต่อมาจอร์แดนได้ช่วยทีมอเมริกันนำเหรียญทองกลับบ้านในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1992 ซึ่งจัดขึ้นที่เมืองบาร์เซโลนา ประเทศสเปน ทีมสหรัฐฯ นำเสนอผู้เล่นมืออาชีพเป็นครั้งแรกในปีนั้น รวมถึง Larry Bird, Magic Johnson และ Jordan และกลายเป็นที่รู้จักในชื่อ “Dream Team”

รางวัลและเกียรติยศ

ในปี 1988 จอร์แดนได้รับรางวัล MVP เป็นครั้งแรกจาก NBA ซึ่งเป็นรางวัลเกียรติยศที่เขาจะได้รับอีก 4 ครั้งในปี 1991, 1992, 1996 และ 1998

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2552 จอร์แดนได้รับเกียรติสูงสุดอย่างหนึ่งในวงการบาสเก็ตบอล เขาได้รับการแต่งตั้งให้เข้าสู่หอเกียรติยศบาสเกตบอลไนสมิธ การเข้าร่วมพิธีรับตำแหน่งเป็นเรื่องหวานอมขมกลืนสำหรับจอร์แดน เพราะการอยู่ในงานนี้หมายความว่า “อาชีพนักบาสเก็ตบอลของคุณสิ้นสุดลงแล้ว” เขาอธิบาย

ในปี 2559 จอร์แดนได้รับเหรียญแห่งอิสรภาพของประธานาธิบดีโดยประธานาธิบดีบารัค โอบามา

สถิติ

นี่คือบทสรุปของค่าเฉลี่ยและผลรวมอาชีพ NBA ของจอร์แดนตามข้อมูลอ้างอิงของบาสเก็ตบอล:

เกษียณจากบาสเก็ตบอล
จอร์แดนเกษียณจากการแข่งขันสามครั้งในช่วงอาชีพการงาน 19 ปีของเขา เขาก้าวออกไปครั้งแรกเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2536 ขณะอายุ 30 ปี เพื่อประกอบอาชีพเบสบอลหลังจากการเสียชีวิตของบิดา ในเดือนกรกฎาคมของปีนั้น เจมส์ถูกฆาตกรรมเมื่อวัยรุ่นสองคนยิงเขาในรถของเขาเพื่อเป็นการปล้น ขณะที่เขากำลังขับรถจากชาร์ลอตต์ไปยังวิลมิงตัน รัฐนอร์ทแคโรไลนา เขาหายตัวไปเป็นเวลา 23 วันจนกระทั่งพบศพของเขาในหนองน้ำใน McColl รัฐเซาท์แคโรไลนา ต่อมาวัยรุ่นทั้งสองถูกพิจารณาคดีและถูกตัดสินว่ามีความผิดและได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิตในข้อหาฆาตกรรมครั้งแรก

จอร์แดนเลิกเล่นเดอะบูลส์อีกครั้งในวันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2542 ขณะอายุ 35 ปี ก่อนจะกลับมาลงสนามพร้อมกับวิซาร์ดส์ในที่สุด ในที่สุดเขาก็แขวนเสื้อเมื่ออายุ 40 ปีในวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2546

เบสบอล

ความเคลื่อนไหวที่สร้างความตกตะลึงให้กับหลาย ๆ คน หลังจบฤดูกาลบาสเกตบอลปี 1992-93 จอร์แดนประกาศลาออกจากวงการบาสเก็ตบอลเพื่อมุ่งสู่กีฬาเบสบอล เป็นเวลาหนึ่งปีในปี พ.ศ. 2537 จอร์แดนเล่นให้กับทีมเบอร์มิงแฮมบารอนซึ่งเป็นรองในลีกของชิคาโกไวท์ซอกซ์ในตำแหน่งกองกลาง

การตัดสินใจนี้เกิดขึ้นหลังจากการฆาตกรรมพ่อของจอร์แดน ผู้ซึ่งต้องการให้เขาเล่นเบสบอลมาโดยตลอด เขาเล่นเบสบอลครั้งสุดท้ายในฐานะรุ่นพี่มัธยมในปี 2524

“คุณบอกฉันว่าฉันทำอะไรไม่ได้ และฉันจะทำ” จอร์แดนกล่าว

ในช่วงสั้นๆ ที่เขาเล่นเบสบอล ซึ่งแฟนๆ หลายคนคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ จอร์แดนมีค่าเฉลี่ยการตีลูกที่ค่อนข้างน่าหดหู่ 0.202 อย่างไรก็ตาม หลายคนที่ร่วมงานกับเขาในตอนนั้นกล่าวว่าเขาเป็นผู้เล่นที่ทุ่มเทอย่างมากและมีศักยภาพ

“เขามีครบทั้งความสามารถ ความถนัด จรรยาบรรณในการทำงาน เขามักจะเคารพในสิ่งที่เราทำและคำนึงถึงเพื่อนร่วมทีมของเขา จริงอยู่ที่เขาต้องเรียนรู้อีกมาก” เทอร์รี ฟรังโคนา อดีตผู้จัดการทีมบารอนกล่าว “ผมคิดว่ามีค้างคาวอีก 1,000 ตัว เขาจะทำสำเร็จ แต่มีอย่างอื่นที่ผู้คนคิดถึงในฤดูกาลนั้น เบสบอลไม่ใช่สิ่งเดียวที่เขาหยิบขึ้นมา ฉันเชื่อจริงๆว่าเขาค้นพบตัวเองอีกครั้ง ความสุขของเขาในการแข่งขัน เราทำให้เขาอยากเล่นบาสเก็ตบอลอีกครั้ง”

หลังจากฤดูกาลของเขากับบารอน จอร์แดนไปที่ Arizona Fall League เพื่อเล่นให้กับทีมสกอตส์เดลสกอร์เปี้ยนส์ หลังจากตี .252 และตั้งชื่อตัวเองว่า “ผู้เล่นที่แย่ที่สุด” ของทีม เขากลับมาที่ NBA ในเดือนมีนาคม 1995 พร้อมกับแถลงข่าวสองคำ: “ฉันกลับมาแล้ว”

กิจการธุรกิจของจอร์แดน

นอกเหนือจากอาชีพนักบาสเก็ตบอลแล้ว จอร์แดนยังมีส่วนร่วมในธุรกิจที่ทำกำไรและกิจการเชิงพาณิชย์มากมาย รวมถึงการเป็นหุ้นส่วนที่ยาวนานกับไนกี้ Jordan ลงนามในข้อตกลงฉบับแรกกับ Nike ในปี 1984 บริษัทเปิดตัวรองเท้าผ้าใบบาสเก็ตบอลรุ่นซิกเนเจอร์ Air Jordan ในปี 1985 ในสัญญาฉบับแรก Nike ให้ค่าลิขสิทธิ์ 25 เปอร์เซ็นต์แก่ Jordan

Air Jordan ได้รับความนิยมอย่างมากอย่างรวดเร็ว และยังคงเป็นสินค้าขายดีสำหรับผู้ผลิตเครื่องแต่งกายนี้มากว่า 30 ปีให้หลัง การทำงานร่วมกันสร้างเงินให้กับ Nike และ Jordan โดย Nike รายงานรายได้เกือบ 2.9 พันล้านดอลลาร์สำหรับสาย Air Jordan ในปี 2018

เรื่องราวของความร่วมมือของ Jordan กับ Nike เป็นเรื่องของละครชีวประวัติเรื่อง Air ในปี 2023 ซึ่งนำแสดงโดย Ben Affleck ในบท Phil Knight ผู้ก่อตั้ง Nike และ Matt Damon ในฐานะ Sonny Vaccaro ผู้บริหารฝ่ายการตลาด

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา จอร์แดนได้ลงนามในข้อตกลงการรับรองอื่นๆ กับแบรนด์ต่างๆ เช่น Hanes, Upper Deck, Gatorade, Coca-Cola, McDonald’s, Chevrolet และ Wheaties ความร่วมมือของเกเตอเรดนำเสนอแคมเปญโฆษณาที่น่าจดจำซึ่งกระตุ้นให้เด็กและผู้ใหญ่ “Be Like Mike”

ในปี 1998 จอร์แดนเปิดตัวในธุรกิจร้านอาหารในฐานะเจ้าของร้าน The Steak House N.Y.C. ของ Michael Jordan ออกแบบมาเพื่อสะท้อนรสนิยมและสไตล์ของจอร์แดน ร้านสเต็กทั่วไปแห่งนี้มีที่นั่งได้ 150 และ 60 ที่บาร์ บนพื้นที่ 7,000 ตารางฟุตใน Grand Central Terminal ก่อนปิดให้บริการในปลายปี 2018

ณ เดือนเมษายน 2023 ร้านสเต็กของ Michael Jordan มีสี่สาขา: ในชิคาโก; ในโอ๊คบรู๊ค อิลลินอยส์; ที่คาสิโน Mohegan Sun ใน Uncasville, Connecticut; และที่คาสิโน Ilani ในเมืองริดจ์ฟิลด์ รัฐวอชิงตัน

เจ้าของส่วนหนึ่งของ Charlotte Hornets

ในปี 2549 จอร์แดนซื้อหุ้น Charlotte Hornets (เดิมชื่อ Bobcats) และเข้าร่วมตำแหน่งผู้บริหารของทีมในฐานะสมาชิกผู้จัดการฝ่ายปฏิบัติการบาสเก็ตบอล ในปี 2010 เขากลายเป็นเจ้าของส่วนใหญ่ของ Charlotte Hornets และทำหน้าที่เป็นประธานของทีม

การปรับปรุงสถิติที่ด้อยกว่าของทีมดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่จอร์แดนให้ความสำคัญเป็นอันดับแรก ในเดือนพฤศจิกายน 2555 เขาบอกกับ ESPN ว่า “ผมไม่คาดว่าจะออกจากธุรกิจนี้ ลักษณะการแข่งขันของฉันคือฉันต้องการประสบความสำเร็จ มีคำกล่าวเสมอว่าเมื่อฉันไม่สามารถหาวิธีทำอะไรได้ ฉันจะหาทางทำมัน” แม้ว่าสถิติในคอร์ทของ Hornets จะไม่ประสบความสำเร็จมากนัก แต่พวกเขาล้มเหลวในการเข้ารอบตัดเชือก 6 ฤดูกาลติดต่อกันตั้งแต่ปี 2559 ถึงปี 2565 องค์กรเติบโตจาก 175 ล้านดอลลาร์ในปี 2549 เป็น 1.7 พันล้านดอลลาร์ภายในเดือนตุลาคม 2565

ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2566 อีเอสพีเอ็นรายงานว่าจอร์แดนกำลังเจรจาเพื่อขายหุ้นส่วนใหญ่ในแฟรนไชส์ให้กับกลุ่มที่นำโดยเจ้าของเสียงข้างน้อยในเอ็นบีเอสองคน ห้าเดือนต่อมาในวันที่ 3 สิงหาคม จอร์แดนเสร็จสิ้นการขายให้กับกลุ่มรวมถึง Gabe Plotkin เจ้าของส่วนน้อยของทีม ตลอดจนศิลปินเพลง J. Cole และ Eric Church จอร์แดนถือหุ้นส่วนน้อยในแฟรนไชส์